Temel bir gün çobanlık yaparken, kuzulardan birinin uçuruma çok yaklaştığını farkeder. Kuzu düşmesin diye hamle yapayım derken kendi ayağı kayar ve kazara uçurumdan yuvarlanmaya başlar. Son anda bir ağaç köküne tutunur ve orada asılı kalır. Aşağı bakar inilecek gibi değil, yukarı bakar çıkılacak gibi değil. Umutsuzca seslenmeye başlar:
-Çimse yok mi! Çimse yok mi!
O sırada yukarıdan bir ses duyulur:
-Kulum Temel, sıkıntı etmene hiç gerek yok. Eğer dünyada hayr işlediysen, fakire fukaraya yardım etmiş, kul hakkı yememiş böylece sevabını arttırmışsan geleceğin yer benim yanım. Cennette köşkün hazır olacak ve istediğin gerçekleştirilecek. Yok eğer bunlar sende yok ise o zaman yerin cehennem.
Temel düşünür taşınır. Ula der ben sadece Fadimenin hakkını ödemeye kalksam cehennemden kurtulamam. Bakar olacak gibi değil kafasını kaldırır ve tekrar seslenir:
